|
|||||||||
|
“Detroit’s Prince of the Blues…” Chris Canas -men noemt hem Detroit's Prince of the Blues- werd in 1984 geboren als zoon van Angela en Lenard Cottingham. Hij groeide op met muziek: via zijn moeder die voor hem zong en hem meenam naar Ray Charles én via zijn vader, die hem als kind in slaap zong en danste. Zijn eerste instrument was een kornet, omdat hij te verlegen was om in de 5de klas de saxofoon te claimen. Chris zat in band van de klas en zijn muziekleraar David Drake wou hem absoluut in de jazzband. Het was deze overstap naar jazz, die hem de interesse bijbracht voor andere muziekgebieden. Uiteindelijk belandde hij op de Ann Arbor School for the Performing Arts-groep, waar hij zich aansloot bij het jamgedeelte van de groep. Zo geraakte hij klaar om in de voetsporen te treden van Miles, Monk, Baker, Parker en Marsalis. Echter op zijn tiende ontdekte hij de blues en, die zou hem nooit meer loslaten. In de garage van zijn grootmoeder vond hij een gammele oude stoffige Fender P(recision)-Bass -de eerste met succes in serie geproduceerde elektrische basgitaar, ontworpen door Leo Fe,der- met (maar) twee snaren. Hierop leerde hij spelen. Zijn passie voor muziek was zo groot, dat hij ook nog piano, sax, drums en mondharmonica leerde spelen en, uiteindelijk ook -zijn ware liefde- de gitaar. Zijn eerste gitaar was een kersenrode Squier. Toen hij 15 was schreef Chris zijn eerste nummers en in 2002 debuteerde hij met ‘Shades of Blue’. Met twee nummers uit zijn debuut album (die hij nu nog altijd speelt) won hij de Ann Arbor Talent Show. Chris kwam in contact met Thornetta Davis en werd op 18-jarige leeftijd onder haar hoede genomen. Ze opende zijn ogen voor de rijke Detroit Music-scene en stelde hem bloot aan talloze professionele muzikanten. In 2003 vormde Canas de Chris Canas Hyper Dynamic Blues Revolution band, die later werd ingekort tot The Chris Canas Blues Revolution, die nog eens verkort werd tot The C2BR en uiteindelijk de Chris Canas Band werd. In 2007 won de CCB hun eerste Blues Challenge, tijdens de West Michigan Blues Society's Challenge. Ze wonnen ook de Kalamazoo Valley Blues Association Challenge in 2010, de Detroit Blues Society-uitdaging in 2012 en 2014. Uiteindelijk bereikten ze de top van de berg in 2020 bij de IBC om een elite Blues Challenge-finalist te worden. Chris Canas heeft ondertussen al acht albums uitgebracht. Zijn laatste officiële album was ‘Would You Mind?’ (2020) en de opvolger kreeg de naam ‘Detroit’. Het is een eerbetoon aan de rijke muziek geschiedenis van de grootste stad van Michigan aan de gelijknamige rivier, waar blues als muziek erg belangrijk is. De nummers werden opgenomen in de Bigfoot Studios in Waterville (OH), eigendom van Grammy-genomineerde opnametechnicus Travis Geiman. ‘Detroit’ is een muzikale achtbaanrit van emotie en veelzijdigheid. De smaak, stijl en emoties van Chris vloeien naadloos voort uit blues/rock, swamp blues, juke joint blues, soul-infused blues, blues ballads en funky Blues. De band waarin Chris de lead zingt en gitaar speelt (plus af en toe bas) zijn verder Derek “DC” Washington op bas en Marc Anthony Guillory op drums. Met de titelsong “Detroit” opent Chris Canas, gesteund door de blazers (Travis Geiman: trombone, Ben Delong: trompet & Bob Manley: sax), zijn nieuwe album al onmiddellijk benadrukkend dat hij een Detroit blues man pur sang is. Ook het opzwepende funky “Blues Blues Blues” spreekt daarna voor zich. “Addicted” wordt op gitaar snedig ingezet, maar dobbert dan rustig verder, want je moet op “Juke Joint Jive” terug fit zijn, om met Canas en een enthousiaste Mark Anthony voluit te kunnen rocken. “Cookie” klinkt door het ritme exotisch, “Queen of My World” is een mooie emotionele ballade, “You Don’t Give a Damn” een soulvolle tearjerker en “Good Man About to Break Mad”, een relaxte shuffle die je mede door Mikey Biddle’s orgel, snel in de juiste stemming brengt. “Shoot from the Hip” is al de volgende shuffle met nog meer wervelende orgel en snedige gitaar tussenkomsten. Na het funky “Smoke in the City” is er nog “Pit in the Pot”, de energieke afsluiter die je nog even in beweging houdt. “On 'Detroit', Chris Canas’ new release he’s "Detroit's Prince of the Blues" funky fully out…” (ESc, for Rootstime - BE) Eric Schuurmans
‘DETROIT: tracklist: 01. Detroit – 02. Blues Blues Blues – 03. Addicted – 04. Juke Joint Jive – 05. Cookie – 06. Queen of My World – 07. You Don’t Give a Damn – 08. Good Man About to Break Mad – 09. Shoot from the Hip – 10. Smoke in the City – 11. Pit in the Pot | Music/Lyrics by: Chris Canas | Produced by: Chris Canas & Travis Geiman | Credits: Chris Canas: vocs, guitar, bvs, bass, slide / Derek “DC” Washington: bass / Marc Anthony Guillory: drums / Travis Geiman: trombone / Ben Delong: trumpet / Bob Manley: sax / Nikki “D” Brown: lap steel, bvs / Danny Pratt: harmonica / Mikey Biddle: keyboard / Ray Benson: percussion Discography CHRIS CANAS: Detroit [2022] | Would You Mind [2020] | She’s Breaking Me [2010] | Pure as Gold [2007] | Big Bone Woman [2006] | Sunshine [2004] | C [2003] | Shades of Blue [2002] | |